Backstage | Interview | The sound of music
Deze zomer start de landelijke tour van The Sound of Music. In dit interview leer je Nandi van Beurden (Maria) beter kennen en vertelt zij wat de rol van Maria voor haar betekent. Regisseur Carline Brouwer laat weten hoe zij met eigen accenten The Sound of Music een eigentijds karakter geven.
Ze was zaalwacht in De Efteling - een bijbaantje - toen ze voor de eerste keer in 2008 de musicalversie van The Sound of Music zag. Nu speelt Nandi van Beurden (30) zelf de hoofdrol van Maria in de iconische musical van Richard Rodgers en Oscar Hammerstein. Regisseur Carline Brouwer is vol vertrouwen dat de musical over onschuld, optimisme en hoop ook in 2021 voor een eigentijds publiek de geheide hit zal zijn die The Sound of Music al 60 jaar is.
tekst gaat door onder afbeelding
Achtergrond Nandi van Beurden
De naam Maria zingt al lang rond in het gezin Van Beurden. Moeder Simonne speelde óók Maria, al was dat Maria Magdalena in de musical Jesus Christ Superstar. Het bewijst dat de hartstocht van Nandi van Beurden voor het muziektoneel in elk geval deels genetisch is bepaald. ,,Mijn moeder maakte deel uit van de MusicalAllFactory in Tilburg, een professionele deeltijdopleiding voor musicaltheater. Ik heb er later ook opgezeten. In de tijd dat mijn moeder er speelde, lag ik soms in de Maxi-Cosi in de coulissen bij wijze van spreken. Ik ben dus al heel vroeg met musical in aanraking gekomen.”
Aldus leek baby Nandi letterlijk in de wieg gelegd voor een glanzende carrière in het entertainment. Maar toch… ,,Zoals ieder meisje stond er van alles op mijn lijstje van wat ik later wilde worden. Prinses, dolfijnentrainster, stewardess…. Het gekke was dat musicalactrice ontbrak. Ik beschouwde het lang als een heerlijke hobby. Realiseerde me simpelweg niet dat je daar ook je beroep van kon maken.”
,,Ik kende uiteraard de filmversie van The Sound of Music met Julie Andrews en Christopher Plummer, maar het was pas in De Efteling dat ik de musicalversie voor het eerst zag. Die maakte grote indruk op me.” - Nandi
Musicalcarrière
Inmiddels ademt Nandi musical. Niet in de laatste plaats door haar optreden in de AVROTROS tv-hit Op zoek naar Maria, waarin ze bij publiek, pers en jury favoriet was. Ze was in 2014-2015 understudy voor de rol van Maria in de toenmalige productie The Sound of Music en speelde tevens in het ensemble. Een jaar later speelde ze The Beauty and the Beast als vervangster van Belle en eveneens in het ensemble.
In Duitsland maakte ze een jaar deel uit van de cast van Die Fabelhafte Welt der Amélie als alternate voor de titelrol. In ons land was ze te zien in het musicalsucces Was getekend Annie M.G. Schmidt (2017-2019) - in het ensemble en, als understudy voor de ‘jonge’ Annie. Haar laatste rol voor het uitbreken van de coronacrisis was die van Ireen Allooy in Hello, Dolly!
Eigentijds karakter
Regisseur Carline Brouwer, bekend van haar regie van musicals als Sister Act, Moeder ik wil bij de revue en The Bodyguard wil met eigen accenten The Sound of Music een eigentijds karakter geven.
,,Ik poog altijd mijn eigen handtekening te zetten, mijn eigen stempel te drukken. The Sound of Music is in die zin een uitdaging, omdat het een iconische productie is. Ik ga het proces altijd onbevangen in. Ik ben de chaoot - Stanley Burleson, verantwoordelijk voor de choreografie, de geordende man aan mijn zijde. We zitten dagen te brainstormen en ik maak er al improviserend een behoorlijke rotzooi van. Stanley zegt dan: ‘Ga jij nou een kopje thee drinken: dan veeg ik de boel bij elkaar en gaan we er structuur in brengen."
Carline vertelt dat het toneelbeeld een van de moderne ingrepen is. ,,De kinderen op het toneel marcheren nogal wat af. Maria schudt ze juist los uit dat keurslijf van de gedrilde opvoeding. Ze leert hen hun fantasie te gebruiken, bevrijdt de kinderen in hun hoofden van die militaristische sfeer thuis. Dan vind ik het gek om hen vervolgens te laten blijven marcheren op het podium.”
,,Het liedje ‘Zestien, bijna zeventien’ is pittiger gemaakt. En de sfeer van het kloosterleven is in mijn optiek niet per se duister en ondoorgrondelijk. Ik ben dol op humoristische nonnen. Het is niet voor niets dat Francis Broekhuizen is gecast voor de rol van moeder overste." - Carline
Bovendien kiest de regisseur, conform de tijdgeest, voor een inclusieve aanpak. Het zijn niet louter hoogblonde edelgermanen die het stuk, dat is gesitueerd in het Oostenrijk van de jaren '30 met de Anschluss bij Hitlers Nazi-Duitsland als prominente gebeurtenis, bevolken. Carline: ,,Ik hoorde een zwart meisje aan de vooravond van de audities zeggen: ‘The Sound of Music? Nou, dan hoef ik niet eens auditie te doen… Dan breekt je hart. We hebben nu een cast in alle kleuren van de regenboog. Oud en jong, groot en klein, dik en dun. Zoals het hoort in een familiemusical. We werken met liefst acht kinderengroepen. Het is een complete school.”
tekst gaat door onder afbeelding
Nandi versus Maria
Nandi: ,,Maria en ik hebben veel gemeen. Absoluut. Ze past niet in de mal van het klooster en evenmin in het militaire regime van het gezin, opgelegd door kapitein Von Trapp. Er is eigenlijk geen vormpje voor haar te vinden. Ze is een vrouw die zegt waar het op staat. Geen rebel, maar wel iemand die anderen ervan probeert te overtuigen dat het anders kan. En dat je je juist voor dat andere moet openstellen. Bovendien herken ik haar energie en levenslust. Die kan ze kwijt door luidkeels te zingen op de Alpenweiden, maar ze steekt die vitaliteit ook in haar relatie met de kinderen en uiteindelijk ook in vader Von Trapp.”
Carline: ,,Ik wil Maria tonen als een sterke vrouw. In veel versies is zij vooral een zoet en onschuldig personage, maar het is ook een stevige, vechtlustige tante, hoor. Een knokker! Hoe zij kapitein Von Trapp leert zijn emoties terug te vinden, daar is moed voor nodig. Weinig mensen durven zo tegen hun baas te spreken.”
Net als Maria is Nandi van Beurden, zoals ze zelf zegt, ‘dol’ op kinderen. Sterker: als het niet de musicalwereld was geworden, had ze zonder twijfel voor het onderwijs gekozen. ,,De eerlijkheid van kinderen bewonder ik elke keer weer. Voor ons is The Sound of Music een baan, waarbij je 7, 8 keer per week op moet. Een prachtbaan, maar het is ook werk. Kinderen zijn elke keer weer zó dankbaar dat ze hun droom mogen verwezenlijken voor een groot publiek. Daarbij houden ze je scherp. Als je niet eerlijk speelt, merken ze dat meteen. Ze pikken dat gewoon niet. De chemie houdt dan op - je krijgt niks meer terug.”