Filmcursus: De kracht van Filmsteden

Wat zouden films als Taxi Driver, Manhattan en You’ve Got Mail zijn zonder de stad New York? Of Seinfeld, Friends of Sex and the City? Als je denkt aan elementen die je filmbeleving bepalen dan denk je waarschijnlijk meteen aan acteurs, belichting, art-direction, geluid en montage. Maar soms is de stad binnen een film bijna even belangrijk als de hoofdrolspelers.

Als filmmaker kun je natuurlijk comfortabel meeliften op de clichés die een bepaalde stad met zich meebrengt. Denk aan Parijs als romantische, nostalgische stad. Of aan Londen als deftige stad die interessante figuren herbergt als Sherlock Holmes, ‘the Royals’ maar ook Jack the Ripper. En uiteraard New York als de dynamische ‘city that never sleeps’ en Tokio als de stad waar individualisme als vreemd gezien wordt. Maar sommige regisseurs gaan daar juist tegenin, en proberen ons de stad op een andere manier te laten zien. Dus niet de stokbroden en accordeonmuziek in Parijs, maar juist de schimmige steegjes of de kilheid van zo’n grote anonieme stad. Maar ook de echte levens en verhalen van Tokio’s inwoners. Want een stad is natuurlijk veel meer dan wat je op een gemiddelde ansichtkaart ziet.